Jaaa Daahag!
18 Aug 2022“Hihihi, ja, dat gaan we doen!”
“Ssstt!”
Terwijl ik de was doe, hoor ik mijn kinderen in hun slaapkamer met elkaar giechelen. Ze hebben een vergadering, fluisterend. Soms hardop gelach, dan weer enthousiaste kreten.
Ik moet ook giechelen. Alleen de voorpret al! JA. Een grote Ja, want we gaan een Ja-dag doen. We hebben al samen een datum geprikt. Op de kalender is 13 augustus omcirkeld.
‘Oké, leuk’, hoor ik je denken. ‘Maar wat is een ja-dag? Wat houdt het in?’ We kwamen op dit idee door een film. ‘Yes Day (2021), geregisseerd door Miguel Arteta, is een verfilming van het gelijknamige boek van Amy Krouse Rosenthal en Tom Lichtenheld.
Nadat de film afgelopen was, vroegen onze kinderen aan ons: “Mogen wij ook een Ja-dag?”. Lachend hadden we geantwoord: “Nee, tuurlijk niet.” Waarop onze kinderen teleurgesteld ‘nou…’ zeiden.
In de avond zette deze gebeurtenis mij aan het denken. Zoals in de film zeg ik ook, als ouder, vaak nee, zonder echt hierbij na te denken. Waarom nee? Waarom geen ja? Dan komt mijn moederrol naar boven: Onveilig, niet verantwoord, te veel moeite/gedoe/werk, het is vies, geen tijd ervoor, enz.
Ik deed deze gedachten even opzij en zocht het online op. Er zijn inderdaad ouders die, na het zien van deze film, ook geïnspireerd werden. Die ook hen gemotiveerd hadden voor het inplannen van een Ja-dag.

Ik werd zelf enthousiast. Waarom niet een keer proberen? Ik ben benieuwd hoe zo’n Ja-dag eruit gaat zien. Voorzichtig liet ik de gevonden informatie aan mijn man zien. Hij moest er een nachtje over slapen.
Gelukkig zag hij ook de voordelen in. We waren allebei nieuwsgierig over hoe onze kinderen zich zouden gedragen. Welke creatieve ideeën komen uit hen naar boven? Misschien ontdekken we wel een nieuwe kant van hen die we eerder niet gezien hebben.
Ik probeerde niets te verwachten, maar stiekem ging mijn hoofd aannames maken. Misschien worden mijn man en ik verrast door een pretpark bezoek. Of naar een museum. Of zoals in de film ijsjes als ontbijt…
De volgende dag werd het nieuws juichend door de kinderen ontvangen. Op Ja-dag wordt er op alles ja gezegd. Toch willen we het veilig en leuk houden. Dus stelden we een paar basisregels voor:
- We kopen geen spullen of huisdieren.
- We houden onze spullen netjes en heel.
- We doen andere mensen of dieren geen pijn en kwetsen de ander niet.
- De ‘Ja’ geldt alleen voor deze dag (zaterdag 13 augustus 2022) en niet voor vragen met gevolgen in de toekomst.
- Plaats of locatie activiteit binnen één uur afstand.
Om het lekker ‘echt’ te maken, zette ieder van ons hun handtekening/naam onder de handgeschreven ‘Regels Ja-dag’ tekst. Het feest kon beginnen!
Eindelijk was het zover. We werden zachtjes wakker gemaakt door mijn fluisterende oudste zoon (“Mama, het is Ja-dag!). Waar zijn de andere twee gebleven? Die sliepen nog…
Ik had me anders voorgesteld. Meer als: op ons bed springende schreeuwende energieke kinderen “Papa, mama, opstaan!”
Relaxt stonden we op. De kinderen hadden ook een regel voor ons: Hele dag scherm vrij. Dus niet op onze telefoon en laptop. Gelukkig mocht ik, na overleg, wel even snel naar hun oma appen over dat ze die dag post zou ontvangen (dus thuisblijven). En ik mocht (maximaal 30) foto’s maken.
Ontbijt: “Mama, mogen we snacks als ontbijt?” vraagt de jongste voorzichtig, maar ondeugend. Ik haal even diep adem. “Ja.”
“YEAH!!” riep de jongste en rende naar de snack kast.
“Echt mama?” vroeg de middelste beetje ongelovig.
“Ja, want het is vandaag Ja-dag” reageerde de oudste voor mij in de plaats.
Koekjes en snoep als ontbijt…. Even hoorde ik mijn kritische stem in mij: “Zo super ongezond, wat doe je nou! Dit kan toch niet!” Maar deze stem verdween al snel, wanneer ik mijn lachende, vrolijke kinderen zie en hoorde. Ach, snack als ontbijt hebben we nooit geprobeerd. Ik vertrouw wel op hun lichaam. Op een gegeven moment zal het vast klaar mee zijn.
Mijn man kwam naar beneden en keek me aan met zo’n betekenisvol gezicht: Snoep als ontbijt… Waar beginnen we aan?
Na het ontbijt (en een meloen) dacht ik dat we zouden vertrekken naar een activiteit. Het werd stil in huis. De kinderen waren in hun stripboeken gedoken. Oké, dacht ik, wat kan ik nu doen? Geen mobiel, dus… Ik besloot hun voorbeeld over te nemen: lezen in een pas begonnen boek.
Om het verhaal kort te maken: Na lezen samen gamen op de Switch, lunchen Happy Meal en drank met prik(!) bij de McDonalds, daarna bij de ijssalon per persoon twee (normaal één) bolletjes ijs gehaald, thuis de film ‘Yes Day’ gekeken, verder samen gegamed, avondeten in een Wereldkeuken restaurant, thuis weer met elkaar gamen en als afsluiting, opgebleven tot rond 22:30 uur, de film Lightyear (2022) gekeken.
Het was een super leuke ontspannen dag geweest. Weliswaar bijna hele dag non-stop snacks (drop, fruitmentos, lolly's, toffees, chocola, koekjes, kauwgom en nog meer zure en zoete snoepgoed), maar we hadden het als gezin ontzettend gezellig en leuk samen. In de middag, na de zoveelste snoepronde, begon mijn man een beetje iets erover te zeggen. Ik zei: “Maar het is toch Ja-dag?! Het is maar voor een dag. Morgen weer “normaal” eetstijl. En trouwens, dan is onze snack kast ook wat leger en opgeruimder”.
Ik voelde mij vrij en relaxt. De kinderen waren dolgelukkig. Zoals mijn jongste het zei: “Ja, dit is de leukste dag ooit. Mijn droom komt uit, ik mag snoep eten wanneer ik wil!”
Hoe simpel en snel kinderen wel niet gelukkig en tevreden kunnen zijn. Ik moest ook denken aan mijn eigen jeugd. Toen was snoepgoed mijn heilig goed. Hoeveel ik stiekem snoepte, in bed. Oeps.
Eigenlijk best lekker, een dag scherm vrij. Ik had opeens meer tijd. Tijd voor het ontspannen, tijd voor de omgeving, tijd voor mijn gezin, voor mijn gedachten en gevoelens.
Zo had ik tijdens lunch bij de McDonalds een interessant innerlijk gesprekje. Mijn oudste zoon zei hardop: “We gaan hierna een ijsje halen, want vandaag ben ik de Koning”. Zo voelde hij zich vast ook. Daar was ik blij om. Maar ik zag een oudere echtpaar met zo’n verbaasde en afkeurende blik naar ons kijken. Zo van ‘De jeugd van tegenwoordig. Verwend nest, brutaal’. Heel even stoorde ik me hieraan. Ik wilde tegen het echtpaar zeggen “We hebben een Ja-dag”. En ik zie mezelf al tegen mijn oudste zeggen dat hij niet de Koning was. Al snel werd ik stil van binnen: Ik betrapte mezelf erop dat ik me zo kon laten leiden door andermans mening.
Mijn kinderen verwend. Nou en?! Een Ja-dag? Ik hoef me niet aan hen te verantwoorden. Enkel aan mezelf. Ik leid mijn eigen leven en heb respect voor andermans leven. Wat mensen van mij en mijn gezin zien, is maar een momentopname. Het is hun mening, ik weet wel beter. Mijn mening telt voor mij en mijn gezin. Niet voor en door de ander. Al helemaal niet iemand die ik niet ken. Een Ja voor mijzelf.
Alleen bij de Wereldkeuken restaurant had ik wel even een nee-momentje. Toen wilde ik toch echt dat de kinderen eerst warm gingen eten, voordat ze aan de ijskoude Slush beker gingen. Hierop grinnikte mijn man: “Maar het is toch Ja-dag?! Morgen weer een dag”.
Na deze leerzame, ontspannende en gezellige Ja-dag hebben we als gezin besloten meerdere Ja-dagen in ons leven te plannen. Meer Ja in mezelf te accepteren en Ja te zeggen tegen het leven. Stap voor stap. Zeg jij ook JA tegen een Ja-dag?
